Θέλουν δεν θέλουν όλοι, ακόμη και οι πλέον ανόητοι, θα συνειδητοποιήσουν κάποια στιγμή, ότι το ανθρώπινο γένος είναι υπό διωγμό και σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου δουλεύουν για αυτούς που θέλουν να το αφανίσουν.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός σε όλα τα κράτη, ωθείται στο να μην κάνει παιδιά ώστε να μειωθεί και καθώς μειώνεται, να ελέγχεται πολύ πιο εύκολα ώστε να οδηγηθεί στον αφανισμό.
Για να μειωθεί ο πληθυσμός, το πρώτο που γίνεται είναι η επιβράδυνση της αύξησής του και μετά αρχίζει η μείωση. Σε κάποια κράτη όπως η Κίνα, ήδη άρχισε η μείωση του πληθυσμού και σε άλλα έχει επιβραδυνθεί σε ακραίο βαθμό η αύξηση.
Για να γίνει αυτό έγιναν τα εξής βασικά βήματα:
1. Ωθήθηκαν οι γυναίκες στο να εργάζονται, πράγμα που θεωρείται αλλά και είναι αυτονόητο δικαίωμά τους, αλλά μια γυναίκα εξω από το σπίτι, δεν μπορει να μεγαλώσει τα παιδιά της, οπότε και κάνει το πολύ ένα παιδί. Ένα παιδί ανά δύο γονείς, μας δίνει μείωση του πληθυσμού κατά 50%.
2. Δημιουργήθηκαν τα ολοήμερα σχολεία, ώστε να εκπαιδεύονται τα παιδιά από τα κράτη που διοικούνται από τους υπηρέτες της παγκόσμιας διοικούσας ελίτ και να θεωρούν αυτονόητο ότι θα κάνουν το πολύ ένα παιδί και ότι είναι πολύ πιθανό να ανακαλύψουν ότι είναι και ομοφυλόφιλα, οπότε δεν θα κανουν ίσως και καθόλου παιδιά.
3. Ωθούνται οι πάντες, πολλές φορές με επιτυχία στην ομοφυλοφιλία, με όποιο τρόπο και αν αυτή παρουσιάζεται (γάμοι ομόφυλων, τρανσέξουαλ, αλλαγές φύλλου κτλ), με σκοπό να μην κάνουν παιδιά. Τα λεγόμενα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η διοικούσα ελίτ τα έχει γραμμένα στα παλιά των υποδημάτων της. Την ενδιαφέρει μόνο η μείωση των γεννήσεων.
4. Προωθείται η συνήθεια στην ανεργία, την ακραία φτώχεια και την εξάρτηση από τα κρατικά επιδόματα, οπότε προωθείται και η υπακοή σε αυτούς που πληρώνουν τα επιδόματα. Χωρίς λεφτά, τα παιδιά δεν μεγαλώνουν, οπότε απλά και ζευγάρια κάνουν λιγότερα παιδιά, ή και καθόλου παιδιά.
Στον πλανήτη, υπήρχαν και υπάρχουν κάποια κράτη, με ηγέτες που πήραν την εξουσία με την αξία τους ή την μαγκιά τους και όχι επειδή τους όρισε η διοικούσα ελίτ με την μέθοδο των δήθεν εκλογών του πολιτεύματος (κατά τον Σωκράτη του χειρότερου πολιτεύματος) της δημοκρατίας.
Οι πολίτες έχουν ωθηθεί να μην ψηφίζουν, οπότε με το 25% ή έστω το 30% του εκλογικού σώματος μόνο να ψηφίζει, η παγκόσμια ελίτ με τους όποιους τοπικούς υπηρέτες της, έχει να μαγειρέψει πολύ λιγότερες ψήφους και φέρνει όποιο αποτέλεσμα θέλει.
Οι χώρες λοιπόν που είχαν ηγέτες μη ελεγχόμενους, ή μη απόλυτα ελεγχόμενους, από την παγκόσμια ελίτ, έχουν δεχθεί όλες επίθεση και έχουν καταστραφεί, σύμφωνα με όσα ορίζουν τα λεγόμενα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, που λένε ότι με τα κανόνια τω ν γειτόνων τους θα αφανίζουμε όσους δεν μας υπηρετούν. Έτσι αφανίστηκε η Γιουγκοσλαβία, η Ρουμανία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Λιβύη και σχεδόν (σώθηκε εν μέρει χάρη στη ρωσική παρέμβαση) η Συρία.
Υπάρχουν όμως και άλλες χώρες απομονωμένες, όπως η Β. Κορέα, το Ιράν και βεβαίως η Ρωσία και εν μέρει η Ινδία και η Κίνα. Η ισχυρότερη στρατιωτικά και πιο συνειδητοποιημένη ιδεολογικά είναι η Ρωσία. Την προσπάθεια για την καταστροφή της, με την μέθοδο του βάτραχου που σιγοβράζει στην κατσαρόλα και δεν πηδάει έξω από αυτήν για να σωθεί, την ζούμε στις μέρες μας.
Εάν καταστρέψουν την σημερινή Ρωσία του Πούτιν, η Κίνα, και η Ινδία θα υποκύψουν σε χρόνο μηδέν.
Αν η Ρωσία θέλει να έχει κάποιες πιθανότητες να επιβιώσει, θα πρέπει να κάνει επιστράτευση, πράγμα που θα είναι όμως, όπως ήδη έχω γράψει προ καιρού, πολιτική ήττα για τον Πούτιν.
Η νεολαία όμως της Ρωσίας, που θέλει όπως κάθε νεολαία απλά να καλοπερνάει, θα πρέπει να αποφασίσει, ότι ή θα πολεμήσει για την ανεξαρτησία της, ή θα βάλει γόβες σαν τον Ζελένσκυ και θα κάνει πιάτσα στην ερυθρά πλατεία της Μόσχας, όπου αντί για τανκς, θα περνάει το ρωσικό GAY PRIDE.
Η Ρωσία μπορεί οικονομικά να αντιμετωπίσει τις 54 χώρες που χρηματοδοτούν τον πόλεμο εναντίον της, αλλά δεν μπορεί με ψίχουλα στρατιωτικού δυναμικού να αντιμετωπίσει μία χώρα 35 εκατομμυρίων κατοίκων (Ουκρανία) που έχει κάνει παλλαϊκή επιστράτευση με πάνω από ένα εκατομμύριο στρατό συγκεντρωμένοι σε ένα σημείο των συνόρων της.
Όσον αφορά μάλιστα το Κουρσκ, κανείς δεν ξέρει πόσους στρατιώτες έριξε, ή μπορεί να ρίξει άμεσα το ΝΑΤΟ (Ουκρανία) στο συγκεκριμένο σημείο του μετώπου και να βρεθούμε όλοι προ εκπλήξεων, με μία υπερδιείσδυση βαθιά μέσα στη Ρωσία.