Ξεκινώντας από ένα άρρωστο μυαλό, αυτό κάποιου Gardner, άρχισε να χρησιμοποιείται ο όρος ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ (Parent Alienation Syndrome [PAS]), για να αποδώσει δήθεν την ψυχική ασθένεια που δήθεν παθαίνουν τα παιδιά, όταν ο ένας από δύο ή και οι δύο χωρισμένοι γονείς συκοφαντούν ο ένας τον άλλο.
Η πράξη έχει δείξει, ότι ακόμη και αν ένας από τους δύο γονείς που χώρισαν συκοφαντεί τον άλλο στο παιδί, ακόμη και αν του τον στερεί, το παιδί διατηρεί μαζί του ισχυρότατο δεσμό, που δεν βασίζεται στο τι λέει ο “συκοφάντης” γονέας, αλλά στο πως φέρεται ο “συκοφαντούμενος” στο παιδί.
Το 1992, λοιπόν, αυτός ο Gardner στις ΗΠΑ, επινόησε τον όρο Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης, για να περιγράψει το τι παθαίνει δήθεν το παιδί αν ένας χωρισμένος γονιός συκοφαντεί τον άλλο. Θεώρησε μάλιστα δεδομένο εκ προϊμίου, ότι ο συκοφάντης είναι η μάνα και το θύμα ο πατέρας. Επινόησε μάλιστα και ένα ακόμη όρο, τον όρο αποξενωτής για τη μάνα.
Η διεθνής επιστημονική κοινότητα, δεν αποδέχθηκε την ύπαρξη αυτού του συνδρόμου και με μελέτες και άρθρα την έχει απορρίψει. Ωστόσο, όπως καταγγέλεται από την δεκαετία του ΄90 ακόμη, μπαμπάδες με πολύ χρήμα και πολιτική επιρροή, όπως ακριβώς καταγγέλλει και ο Πρόεδρος Πρωτοδικών κ. Πλαγάκος ότι πάει να γίνει και στην Ελλάδα, πέρασαν νόμους και διατάξεις που χρησιμοποιούν εναντίον των μητέρων και των παιδιών την δήθεν ύπαρξη αυτού του Συνδρόμου, ώστε
Για να πάρετε μια ιδέα για το ποιος είναι αυτός ο αρρωστημένος νους, να σας δώσουμε μια μικρή ιδέα για τις απόψεις του για τα παιδιά και όχι μόνο.
Ο Gardner, αν τον μελετήσει κανείς έχει πολλές τοποθετήσεις εξωπραγματικές και διεστραμμένες. Για παράδειγμα, θεωρεί ότι η παιδοφιλία, η νεκροφιλία, ο σαδισμός, η ζωοφιλία, η κοπροφιλία, κτλ είναι νορμάλ σεξουαλικές επιθυμίες του ανθρώπου. Αυτόν τον “μεγάλο επιστήμονα” επικαλούνται οι οπαδοί της συνεπιμέλειας για να την προωθήσουν, ώστε να μην αναπτύξουν δήθεν τα παιδιά το ανύπαρκτο ουσιαστικά σύνδρομο της γονεϊκής αποξένωσης που ο ίδιος ο Gardner επινόησε. In addition, Gardner proposes that many different types of human sexual behavior, including pedophilia, sexual sadism, necrophilia (sex with corpses), zoophilia (sex with animals), coprophilia (sex involving defecation), can be seen as having species survival value and thus do “not warrant being excluded from the list of the `so-called natural forms of human sexual behavior.” See, Gardner, R.A. (1992). True and False Accusations of Child Sex Abuse . Cresskill, NJ: Creative Therapeutics. (pp. 18-32)
Αυτός λοιπόν ο απίθανος τύπος, χρησιμοποιήθηκε για να εισαχθούν σε δικαστήρια κάποιων Πολιτειών των ΗΠΑ αλλά και μια δυο Ευρωπαϊκές χώρες, νόμοι και διατάξεις που τιμωρούν τη μάνα και το παιδί αν διαμαρτυρηθούν για ενέργειες του πατέρα όπως η κακοποίηση και μάλιστα και η σεξουαλική.
Αυτός ισχυρίζεται ότι όσα λέει η μάνα είναι πάντα σχεδόν συκοφαντίες ενώ όσα λένε τα παιδιά είναι ψέματα και φαντασιώσεις. Έγιναν μάλιστα αποδεκτές (;) και οι απόψεις του για να φυλακίζεται και το παιδί και η μάνα, αν κατηγορήσουν τον πατέρα αλλά δεν μπορέσουν να αποδείξουν την ενοχή του για κακοποίηση.
Ψάξαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε σε σελίδα που είναι υπέρ της Συνεπιμέλειας τέκνων (δικαίωμά τους), link που υποτίθεται οδηγεί ακριβώς στο σημείο όπου φαίνεται ότι δήθεν ο Π.Ο.Υ. όρισε το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ως επίσημη ασθένεια, αφού σε αυτό βασίζουν όλες τις διατάξεις απομάκρυνσης των παιδιών από τις μάνες και εμποδίζουν τις μάνες να ορίζουν ελεύθερα τον τόπο κατοικίας τους, πράγμα που έγινε και στην Ελλάδα με το άκρως αντισυνταγματικό άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα που η Ν.Δ. έφερε μέσα σε ένα φορολογικό νομοσχέδιο το περασμένο καλοκαίρι με τη μορφή του επείγοντος.
Το link είναι //icd.who.int/browse11/l- /en#///id.who.int/icd/entity/547677013
(το κρατήσαμε σε print screen) και αυτό που βγαίνει είναι σε print screen είναι ότι δεν υπάρχει:
Πληκτρολογήσαμε και τον όρο parental alienation, όπως προτείνεται στο ψαχτήρι και αυτό που είδαμε είναι επίσης ότι δεν υπάρχει τέτοια καταχωρημένη ασθένεια (No results found)). Δείτε το print screen από τη σελίδα του Π.Ο.Υ.
Έρχεται δηλαδή στην Ελλάδα, μετά το αντισυνταγματικό άρθρο 1519 του Α.Κ. ένας νόμος με άγνωστο περιεχόμενο, το οποίο περιεχόμενο δουλεύεται με πολύ μεράκι από ότι φαίνεται.
Βρήκαμε ωστόσο στον Π.Ο.Υ. αναφορές όπως είναι αυτονόητο για προβλήματα στις σχέσεις ανηλίκων με τους γονείς, QE52 προβλήματα σχετιζόμενα με τις διαπροσωπικές σχέσεις κατά την παιδική ηλικία, όπως θα δείτε στο print screen, αλλά όχι αυτό το Σύνδρομο το οποίο λέει ο Gardner. Τα προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων των παιδιών μπορούν να αφορούν οτιδήποτε και γι’ αυτό υπάρχουν και οι παιδοψυχίατροι και οι παιδοψυχολόγοι.
