Νέο άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα
Μεταβολή του τόπου διαμονής του έχοντος την επιμέλεια των τέκνων γονέα.
Μολονότι ο προσδιορισμός της κατοικίας του ανηλίκου ανήκει στον γονέα που ασκεί την επιμέλεια, η μεταβολή του τόπου διαμονής που επηρεάζει ουσιωδώς το δικαίωμα επικοινωνίας του άλλου γονέα, μπορεί να γίνει μετά από σύμφωνη γνώμη του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας ή μετά από δικαστική απόφαση.
Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.
Ακούγεται λογικό, το να μη μπορεί η μητέρα που συνήθως έχει την επιμέλεια των μικρών ιδίως παιδιών, να μην μπορεί να τα πάρει και να μετακομίσει από μία πόλη σε άλλη ή από ένα χωριό σε μία πόλη.
Αλλά
τι γίνεται όταν η μάνα
- δεν μπορεί να βρει δουλειά εκεί που μένει ο πατέρας
- ή όταν για να τα φέρει βόλτα πρέπει να μετακομίσει στο πατρικό της που τυχόν βρίσκεται σε άλλη πόλη, ή κωμόπολη, ή χωριό
- ή όταν της έρθει μετάθεση (έστω μία πρόεδρος δικαστικού σώματος, ή στρατιωτικός, ή γιατρός, ή δημόσιος υπάλληλος εν γένει, ή στέλεχος μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας) που δεν είναι δυνατόν να μη της δοθεί
- ή όταν βρει μία θέση καριέρας αλλού και όχι εκεί που ζει ή αρέσκεται να ζει ο πατέρας;;;;
Τότε λοιπόν η μάνα, πρέπει να ασκήσει αγωγή στα ελληνικά δικαστήρια και να περιμένει πάνω από ένα χρόνο (τουλάχιστον) να εκδοθεί οριστική απόφαση Πρωτοδικείου για να μετακομίσει.
Μέχρι τότε και εφόσον δικαιωθεί, δεν μπορεί να μετακομίσει οπότε ή χάνει τη δουλειά της, ή πεθαίνει και αυτή και τα παιδιά από την πείνα (αν ήθελε να μετακομίσει για οικονομικούς λόγους), ή παραδίδει τα παιδιά στον πρώην σύζυγο, που προφανώς δεν θα ξέρει τι να τα κάνει, αφού δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, ή επειδή, (στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων) δεν θα θέλει τον καθημερινό μπελά των παιδιών, αλλά απλά μια καλή επικοινωνία μαζί τους.
Σε περίπτωση που η μητέρα δεν δικαιωθεί, θα ισχύσουν μονίμως όσα ανέφερα ότι θα ισχύσουν προσωρινά μέχρι να βγει η οριστική απόφαση.
Το συγκεκριμένο άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα, όπως διαμορφώθηκε, αποτελεί κατάφορη παραβίαση του συντάγματος όσον αφορά την ελεύθερη μετακίνηση και την αυτοδιάθεση των πολιτών και απορώ γιατί μέχρι τώρα δεν ακούστηκε να έχει προσφύγει κανείς στο Σ.Τ.Ε.
Μόνο σε ισλαμικά και θεοκρατικά καθεστώτα ισχύουν τέτοιοι περιορισμοί για τις γυναίκες.
Η κ. Φώφη Γεννηματά, που τόσο ενδιαφέρεται σαν γυναίκα για τα δικαιώματα των γυναικών, θα έπρεπε ήδη να έχει κινήσει κάθε νόμιμη διαδικασία, ενώ το ΚΙΝΑΛ ψήφισε τη διάταξη με την αλλαγή του συγκεκριμένου άρθρου.
Το μήνυμα που περνάει πάντως στις νέες κοπέλες είναι: “μην κάνετε παιδιά αν δεν θέλετε να είστε αιχμάλωτες του άντρα αφέντη”.
Υπόψη ότι μέχρι τέλους του Σεπτεμβρίου θα δώσει μία επιτροπή που ορίστηκε το πόρισμά της, για την επερχόμενη εφιαλτική οριζόντια υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων, σε περίπτωση διάστασης κάποιου ζευγαριού.
Στην περίπτωση αυτή, ο γονέας που ήταν τυχόν ο τοξικός παράγοντας στο χωρισμένο ζευγάρι, θα κάνει το βίο αβίωτο, στο πρώην έτερο ήμισυ, ή οι μπαμπάδες θα κάνουν το βίο αβίωτο στις μαμάδες που ακόμη και για να πάνε το παιδί τους (με συγχωρείτε) στην τουαλέτα, θα ρωτούν τον μπαμπά, όπου κι αν βρίσκεται αυτός.
Το τι θα υποστούν τα παιδιά που θα ζουν σε μη σταθερό περιβάλλον, είναι μια άλλη ιστορία και δεν με πείθουν καθόλου οι ελάχιστες “μελέτες των ειδικών” που ισχυρίζονται ότι είναι καλό να μένουν τα παιδιά σε δύο διαφορετικά σπίτια (Ίσος χρόνος και στους δύο γονείς).
Οι περισσότεροι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το βασικότερο πράγμα στη ζωή ενός παιδιού είναι η σταθερότητα και όχι το να είναι μπαλάκι ανάμεσα σε δύο γονείς που θα βρίσκονται σε διαρκή δικαστική διαμάχη με το παραμικρό, αφού και οι δύο θα πρέπει να συμφωνούν και να αποφασίζουν για όλα όσα αφορούν τα παιδιά από κοινού, πράγμα που αν μπορούσαν να κάνουν, δεν θα είχαν χωρίσει.
Ο γυναικείος πληθυσμός της Ελλάδας δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη τι έρχεται, αλλά όταν το συνειδητοποιήσει θα είναι αργά και για τις μητέρες και για τα παιδιά τους και για τους πατέρες που δεν θα ξέρουν από που τους ήρθε (δεν αναφέρομαι στην συντριπτική μειοψηφία των μπαμπάδων που θέλουν να ασχολούνται όλη μέρα με τα παιδιά τους).
Κάποιοι σύλλογοι γυναικών είπαν ότι είναι καλό να κρατάνε και οι μπαμπάδες τα παιδιά ώστε να έχουν ελεύθερο χρόνο οι χωρισμένες μάνες. Αυτό ακούγεται καλό για κάποιες μάνες και κάποιους μπαμπάδες, που δεν τους ενοχλούν τα ταμπού της κοινωνίας και θέλουν να ασχολούνται διαρκώς με τα παιδιά, αλλά για τα παιδιά;;;;;;
Σύμφωνα μάλιστα με άρθρο Προέδρου Πρωτοδικών, το όλο θέμα πρέπει να ανακίνησαν μπαμπάδες με πολύ χρήμα και πολιτική επιρροή, που έχασαν όλα τα δικαστήρια από τις γυναίκες τους και με πολιτικό τρόπο και αλλαγή της νομοθεσίας προσπαθούν να ανατρέψουν τις δικαστικές αποφάσεις.
Η Νέα Δημοκρατία, έχει πολλούς μπελάδες στο κεφάλι της αυτή τη στιγμή και εμμένει στο να αποκτήσει ακόμη έναν μπελά και μάλιστα τεράστιο, αφού ήδη υπάρχει μομφή πολιτικού σκανδάλου εις βάρος της.