Διάβασα σε άρθρο του Κίμωνα Χαραλάμπους στο www.el.gr τα εξής:
Τι έχει δηλώσει ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν;
«Τόσο η νότια, όσο και η βόρεια Κύπρος έχουν δικαιώματα στα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου».
Τι δηλώνει το State Department;
«Οι πόροι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Εμείς γιατί ακριβώς πανηγυρίζουμε;
Σχολιάζοντας τις παραπάνω δηλώσεις, όπως αυτές αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο, έχω να παρατηρήσω ότι:
Αυτό είναι μία πίεση προς την ελληνική πλευρά για να δεχτεί το σχέδιο Ανάν, ή κάποια μορφή του τέλος πάντων.
Αφού η Ελλάδα δεν δέχεται διχοτόμηση του νησιού και αφού δεν δεχόμαστε την ύπαρξη δύο κρατών (βόρειου και νότιου), έρχεται η Τουρκία και ζητά εκμετάλλευση των κοιτασμάτων για όλη την Κύπρο, για όλη την ενιαία Κύπρο. Πριν καθοριστούν επομένως οι σχέσεις Βόρειας και Νότιας Κύπρου, δεν δέχεται η Τουρκία (σαν εγγυήτρια δύναμη που είναι) να γίνει οποιαδήποτε ενέργεια εξόρυξης.
Οι τουρκικές δηλαδή πράξεις, βασίζονται στις ελληνικές θέσεις.
Η ελληνική διπλωματία όπως πάντα τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο, διότι οι Έλληνες πολιτικοί αναλίσκονται στο να πολεμούν με τα κόμματα και τα αποκόμματά τους ο ένας τον άλλο, αντί να ασχολούνται με τα συμφέροντα του ελληνισμού.
Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανικανότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας όσων ασχολούνται με την πολιτική, αφού είναι απλά αποτυχημένοι επαγγελματικά, έρχονται σαν επακόλουθα τα αλλεπάλληλα χαστούκια που τρώει ο Έλληνας και η Ελληνίδα.