Όπως είπε ο Τζιορντάνο Μπρούνο, ζούμε βαθιά μέσα στο Σκότος.
Αφού ζούμε και δοκιμαζόμαστε μέσα σε ένα προσωρινό εικονικό κόσμο (ΜΑΤΡΙΞ) μέσα στο Σκότος, είναι λογικό, τόσο η συντριπτική μειοψηφία που επιζητεί την επιστροφή στον κόσμο του Φωτός (Βασιλεία των Ουρανών), όσο και η θλιβερή πλειοψηφία που έχει βολευτεί εδώ στο ΜΑΤΡΙΞ, να επηρεάζονται από τις βασικές ιδιότητες του Σκότους.
Οι βασικές ιδιότητες του Σκότους είναι, η απραξία, η αδιαφορία, η τεμπελιά, η άρνηση οργάνωσης των σκέψεων, η άρνηση ενασχόλησης του νου με κάποιο θέμα μέχρι την τελική του λύση και κυρίως η παντελής έλλειψη δημιουργικότητας και βεβαίως δημιουργικής σκέψης.
Στο Σκότος και εν επεκτάσει σε ένα “σκοτισμένο νου”, επικρατεί η απραξία, το χάος και αταξία.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της καθυστέρησης υλοποίησης και επιβολής των σχεδίων της λεγόμενης νέας τάξης των πραγμάτων.
Αρχικά, περίμεναν με τις ανοησίες που έλεγαν περί της δήθεν κλιματικής αλλαγής και υπερθέρμανσης του πλανήτη την δεκαετία του 1970-80 ακόμη, ότι μέχρι το 2001 θα έχουν επιβάλει την παγκόσμια δικτατορία τους. Μετά είπαν ότι θα ξεμπερδέψουν μέχρι το 2005, μετά το 2012, μετά το 2015, μετά το 2030 (ΑΤΖΕΝΤΑ 2030) και τώρα το πήγαν στο 2050 και βλέπουμε.
Όλα αυτά έχουν ένα κοινό παρονομαστή που ονομάζεται ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ συγκέντρωσης στον τελικό σκοπό.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν λειτουργεί σωστά σε όλο τον πλανήτη, καμία κρατική υπηρεσία, κανένα σύστημα υγείας, κανένα δικαστικό σύστημα, κανένας στρατός, κανένα εκπαιδευτικό σύστημα, κανένα σύστημα υγείας, κανένας οργανισμός, καμία θρησκεία και βεβαίως καμία ιδιωτική επιχείρηση, από ένα μικρό mini market, μέχρι μία πολυεθνική.
Όλα τα παραπάνω βασίζονται στους εργαζόμενους ανθρώπους και αυτοί με τη σειρά τους βασίζονται, στην έμφυτη ανικανότητά τους να συγκεντρωθούν απόλυτα πάνω στο αντικείμενο εργασίας τους και στον σκοπό τους.
Όσο για αυτούς τους οποίους αποκαλούμε φωτεινές εξαιρέσεις, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά αυτό που ονομάζουμε “μονόφθαλμοι και μάλιστα με προβλήματα όρασης, μεταξύ τυφλών”.
Η εξήγηση του φαινομένου της έμφυτης ανικανότητας, στηρίζεται στην υποσυνείδητη γνώση του ότι όλες και όλοι γνωρίζουν ότι όλα εδώ είναι προσωρινά και τίποτε δεν είναι για πάντα δικό τους, οπότε υπάρχει έμφυτη και υποσυνείδητη αδιαφορία για όλα, ακόμη και αυτά που μερικές φορές επιδιώκουν με πάθος, όσο για να ξεγελάσουν ίσως τον εαυτό τους και να τον πείσουν ότι ζουν μία αληθινή και όχι ψεύτική ζωή.
Αυτό αναφέρθηκε και από τον Χριστό και δίνεται στο 10ο κεφάλαιο στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο όπου λέει:
Ιωανν 10.11. Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·
Ιωανν 10.11. Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας· ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων.
Ιωανν. 10. 12. Ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.
Ιωανν. 10. 12. Ο μισθωτός όμως, που δεν είναι ο βοσκός και δεν είναι δικά του τα πρόβατα, όταν βλέπει το λύκο να έρχεται, αφήνει τα πρόβατα και φεύγει. Έτσι ο λύκος τ’ αρπάζει και τα διασκορπίζει.
Ιωανν. 10. 13. Ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει , ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
Ιωανν. 10. 13. Ο μισθωτός φεύγει, γιατί είναι μισθωτός και τα πρόβατα δεν είναι δικά του.
Στον κόσμο του Φωτός, υπάρχει διαρκής δημιουργία και διαρκής πραγματική και αναφαίρετη ιδιοκτησία, σε αντίθεση με τον εδώ ψεύτικο κόσμο που ιδιοκτησία δεν μπορεί να υπάρξει λόγω της προσωρινής του διάρκειας.
Η νέα τάξη στις μέρες μας, προσπαθεί να καταργήσει την έστω και εν ζωή προσωρινή ιδιοκτησία, λέγοντας ότι κανείς δεν θα έχει τίποτε δικό του και έτσι δεν θα έχει άγχη, γιατί γνωρίζει ότι η ιδιοκτησία συνδέεται με την δημιουργικότητα, οπότε θέλει να καταβαραθρώσει κάθε πιθανότητα δημιουργικής δράσης για τους ανθρώπους.
Η έμφυτη ανικανότητα και ο χαοτικός τρόπος σκέψης ωστόσο παραμένουν.
Έτσι, η παγκόσμια εξουσία, ούσα και η ίδια εξίσου ανίκανη, απλά περιμένει την έναρξη της δραστηριοποίησης της λεγόμενης τεχνητής νοημοσύνης, με την ελπίδα να μείνει αυτή ανεπηρέαστη από τις ιδιότητες του Σκότους, που σκοτίζουν το μυαλό όλων και δεν τους επιτρέπουν να κάνουν τίποτε απολύτως τέλεια.
Μήπως όμως και αυτή η ελπίδα των παγκόσμιων εξουσιαστών είναι ουτοπία, αφού σκοτισμένα μυαλά, συνέλαβαν και δημιουργούν αυτό που ονομάζουμε τεχνητή νοημοσύνη;;;
Σύντομα θα ξέρουμε.
Μετά τιμής
Λιακόπουλος Δημοσθένης
Υ.Γ. Για λεπτομέρειες περί των ιδιοτήτων του Σκότους και του Φωτός,
διαβάστε το τελευταίο βιβλίο μου με τίτλο, ΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ
Για την επιβολή της παγκόσμιας διοίκησης των κοσμοεξουσιαστών, τα πρόσφατα βιβλία μου